Blog Konrada Lesiaka

Pamiątki po biskupie Sławoju Głodziu i jego „mecenacie” – między innymi kiczowate rzeźby Andrzeja Renesa wciąż szpecą Pragę Północ.

Pal sześć „Praską Kapelę” która jakoś dzięki ławkom na których różni „zmęczeni” dniem codziennym prażanie siedzą i leżą… „zaaklimatyzowała się” i już. Może któregoś dnia złomiarze się ulitują bo w końcu stawiana w pośpiechu, bez konkursu i konsultacji rzeźba stoi na jakimś węźle ciepłowniczym mocowana śrubami! Spuszczam  zasłonę milczenia na to jak zabytkowy gmach neogotyckiej świątyni autorstwa Piusa Dziekońskiego „ozdobiono” nieczytelnym zegarem, ceramicznymi kaflami układającymi się w drogę krzyżowa i pamiątkowym napisem sławiącym byłego pasterza wmurowanym w posadzkę… Kto nie chce niech nie wchodzi. No cóż, byle tylko wyższy płot i już nie boli, można na posadzkę położyć dywan i nie widać jak szpeci.

Ale niestety pozostały nam mieszkańcom dwa takie wykwity estetyzmu że nie sposób ich ominąć; Nazwane wśród wielu prażan od imienia fundatora „Sławojką”, prawdziwie w formie szaletu zbudowane a`la mała prze-koszmarna wieżyczka wejście do podziemi kościoła rzekomo nawiązująca do zabytkowego budynku bo „..jak z cegły kościół tak i z cegły czerwonej Sławojka..”

Drugi większy od „wieżyczki” wykwit estetyzmu to oczywiście rzeźba Ks Skorupki zbyt dużym cokołem zasłaniająca fasadę zabytkowego budynku. Celnie opisywał ją ostatnio historyk sztuki Paweł Giergoń jako figura „przypominająca raczej wioskowego głupka” niż postać heroiczną. Cóż twórca posążków Fryderyków wybitnym twórcą rzeźby monumentalnej nie jest i prawie każdy kto choć raz widział figurę Stefana Starzyńskiego (nazywaną czasem nawet „pomnikiem sapera”) może to potwierdzić. Wreszcie rdzewieje nam „Batman pytający o drogę-Skorupko” by potwierdzić dawną tezę że prawdziwa sztuka broni się techniką a zła z powodu braków w niej nie przetrwa. Próżna nadzieja na prędkie rozwiązanie… agonia kiczu w dzielnicy trwa a duchową spuściznę biskupa Sławoja podtrzymuje po dziś dzień diecezja przepychając się z Ks Lemańskim, mówiąc nieludzkim językiem o In Vitro i publikując broszury o zagrożeniu duchowym jakie niesie muzyka metalowa, kreskówki i wschodnie sztuki walki.

Nic dodać, prawdziwie znów żyjemy w czasach saskich; dobrobyt i miałkość intelektualna górą !

Skoro więc wiemy że prażanom w ich życiu doczesnym nie pomoże kościół cóż więc może dać miasto-? A no rewitalizację trójkąta; Brzeską i Stalową będą, te ulice jako praską starówkę tynkować i odmalowywać ale tylko od strony fasady …dokładnie jak w Korei Północnej -Skąd ta pewność-? Ano już tak Ząbkowską rewitalizowano, toalet i ogrzewania w miejskich kamienicach ludzie jak nie mieli tak nie mają… w stolicy europejskiego kraju takie rzeczy -A jakże !

Pobielane Groby i tyle…bo kicz boli, szpetota duchowa brzydzi a rewitalizacje rozczarowują. A ludziom należałoby zamiast pomników pozwolić godnie żyć, ogrzewanie i ciepłą wodę podłączyć.

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.380050512096470.1073741840.187429208025269&type=1

relacja zdjęciowa z akcji zamalowywania brzydkich wyrazów na Targówku.

Było miło, rodzinnie i spontanicznie -w najbliższą sobotę razem z dziećmi dokończymy malowidło  pełne kwiatów i motyli.

Na marginesie, wzmożona obecność na zdjęciach przedstawicieli straży miejskiej, to kolejny dowód na ich niebywała „pracowitość” -panowie pół godziny domagali się pisemnej zgody właściciela, na zamalowywanie pomazanego wulgaryzmami płotu a następnie przez następne pół godziny tłumaczyli przechodniom że się nie rozdwoją i mimo swej małej liczby dzielnie patrolują całą okolicę. Bez komentarza.

Prezydent tańczący na zlocie chrześcijańskiej młodzieży w Lednicy i aktywnie popierający katolicką wizję ojcostwa zszokował mnie.

Nigdy nie twierdziłem że jest to prezydent z mojej bajki i reprezentujący dokładnie to czego bym oczekiwał, niemniej jednak w dobie minionej już (jak mam nadzieję) polityki mniejszego zła, akceptowany przez lewicę ze względu na znaczący (wydawało by się…) kontrast do poprzednika zdawał się być człowiekiem kompromisu i równowagi.

Wielbiciel polowań, katolik, ojciec wielodzietnej rodziny, były opozycjonista podkreślający swe szlacheckie pochodzenie -ten wystarczająco wsteczny wizerunek podkreślały do jakiegoś czasu sarmackie wąsy.

Usunięte by odmłodzić i unowocześnić prezydenturę znów wychodzą bokami manifestowane na masowym modlitewnym spędzie w podrygach i pląsach, w otoczeniu słusznej postury księży i zakonników.

Sami swoi i wszyscy razem. Tacy sami-? Czy rzeczywiście tacy sami są i tak myślą o ojcostwie wszyscy obywatele naszego kraju-? A co z ludźmi wierzącymi w codzienne i zupełnie świeckie partnerstwo dwojga ludzi w niesakramentalnym związku. Myślałem że prezydent reprezentujący powagę pełnionego urzędu mógłby stać ponad to by reprezentować tylko swój pogląd i przekonania , a nie zabiegać o aplauz roztańczonej na melodię kleru większości. Szok etyczny i estetyczny. Nigdy więcej mniejszego zła.

W szkolnictwie maj jest długi i niewdzięczny . Rozwleczone, aż do trzech tygodni matury, przymusowe wyjścia, łączone klasy, projekty edukacyjne, prace dodatkowe, festyny i pikniki promocyjne… Czy zostanie choć chwila na naukę -? A przecież matury mogą się mieścić ze wszystkimi przedmiotami w jednym skromnym i nie paraliżującym szkoły tygodniu,  rozszerzenia i ustne egzaminy popołudniu to i tak większy komfort dla maturzysty a nauczyciele też w gruncie rzeczy tak wolą. Różnego koloru karły albo raczej czarne dziury w maturze z fizyki i astronomii nikogo tak naprawdę nie zdziwiły. I tak brnie kuratorium z ministerstwem nie mając odwagi powiedzieć że stary system maturalny był lepszy i sprawniejszy. Bo przecież gdyby przyznać że zmiany idą w złym kierunku i powinno się je przerwać i wrócić do starego to trzeba by oddać nagrody i premie i przeprosić a tego – czyli materialnej odpowiedzialności urzędnika państwowego za szkodę chyba jeszcze nauczyć w polskiej szkole i państwie nie potrafimy albo jeszcze nie dość chcemy.

Ja z kolei uzmysławiam sobie coraz bardziej że gdy nasze głowy są wciąż w XX wieku młodzi ludzie żyją już w obecnym, bo po co przepisywać coś z książki w zeszycie kiedy można to sfotografować albo zapisać na notatnik w komórce lub w Ajcośtam 🙂 chociaż z drugiej strony chciałoby się też żeby te dwie linijki ręcznym pismem które byłoby staranne i czytelne też ktoś potrafił zapisać -bo to również sztuka.

„Przepraszam… Chciałem tylko zapytać… Czy Pani jest bardzo głupia czy bardzo inteligentna-?” – Tak zaczyna się książka Joanny Szczepkowskiej ” 4 Czerwca” i być może wystarczałoby to za najbardziej dosadny i lakoniczny zarazem komentarz gdyby nie to kim jest, albo była w wyobrażeniach wielu ludzi Pani Joanna Szczepkowska.

W zeszły weekend w Wyborczej Wojciech Orliński cytuje amerykański Newsweek który podobno twierdzi że ” Polska przechodzi spektakularną zmianę obyczajową która zostawiła Lecha Wałęsę w XX wieku. ” – Coś jest na rzeczy, bo w naszym kraju dokonują się od dłuższego już czasu przemiany standardów obyczajowych w życiu prywatnym ale również i publicznym. Wolno być, myśleć , postępować inaczej (być ekscentrycznym, dokonywać odmiennych od ogółu wyborów życiowych, mieć skrajnie różny styl życia ) ale gdy dochodzi do wypowiadania się na jakiś istotny problem nagle wychodzi kołtun, jeden za drugim i jedna za drugą. Nie o to chodzi by coś komuś zabraniać, cenzurować czy uciszać ale warto zawsze pomyśleć najpierw nim się coś publicznie powie. Czy to jest rozmowa prywatna czy publiczna, czy to jest jakiś mój osobisty problem czy sprawa ogólna i powszechnie obojętna, A może warto przemyśleć raz jeszcze swoje stanowisko jeśli jest to naprawdę kontrowersyjna kwestia-?

Joanny Szczepkowskiej nigdy osobiście nie poznałem, przeczytałem jej książkę i co jakiś czas czytam jej lepszy czy gorszy felieton w WO. Widywałem ją zabierającą głos w debatach Fundacji Batorego i to chyba tyle. Stosując mało erudycyjny styl książki „4 Czerwca” mógłbym powiedzieć że była ona przez cały czas w jakiś delikatny i kulturalny sposób obecna w moim życiu, przypominając mi, z czasem coraz rzadziej i rzadziej kulturę słowa wspaniałego autora Mitologii Greków i Rzymian. Marka sama w sobie, autorytet, człowiek kultury.

Wszystko do czasu bo; tak jak koszmarnie głupie słowa Bożeny Dykiel o braku hojności stacji telewizyjnej z użyciem określenia etnicznego po prostu rozczarowuje i kompromituje inteligentną (-?), wiele lat, ciężko pracującą i osiągającą sukcesy aktorkę.

Awantura która dopiero wisi w powietrzu o twórczość Kamińskiego to też jakiś znak , innego bo minionego czasu. Czy utwór jest tak jednostronny że nie wolno na niego patrzeć w żaden inny i niekanoniczny sposób-? Być może całe dywagacje nie są wiele warte w kontekście tak ważnego i mitotwórczego dzieła ale są jednak one znakiem naszych nowych czasów dla których koniecznością jest wpuszczenie świeżego powietrza w konserwatywny sposób myślenia konserwatywnej oby-nie -większości.

Janusz Palikot+Wanda Nowicka = razem niezła afera. Z  perspektywy i po czasie wcale nie wygląda lepiej… raczej będzie ciągle bolesnym punktem.

Mocne słowa komentarza posła Elsnera, wątpliwości co do zasadności odwołania, reakcje feministek i kolejne niepotrzebne słowa…

Co dalej-? Jak wyjść z takiej sytuacji raczej nie wiem. Warto działać ponad podziałami

Najbardziej nieciekawe były rozmowy z udziałem celebrytów gdzie Pani Kazimiera Szczuka twierdziła że Wicemarszałkini właściwie żyje bez dachu nad głową  chociaż każdy wnikliwy czytelnik oświadczeń majątkowych posłów zobaczyć mógł coś innego.

Obrona koleżanki to rozumiem ale czy na pewno było warto?

To na tyle w temacie.